Machtige tafelbergen in de zonsondergang, met grasgroene mos bedekte stenen, eenzame rotsnaalden voor adembenemende panorama's: De schilderachtige, verweerde rotswereld van het Elbezandsteengebergte is een kornuit van spectaculaire motieven.
Elbezandsteenfotografie heeft een lange traditie: de eerste Elbezandsteenfoto is bijna net zo oud als de fotografie zelf! Het werd in 1853 gecreëerd door de Dresdense fotopionier Hermann Krone op de Bastei, een van de populairste excursiebestemmingen in Saksisch Zwitserland. Een gedenkplaat op deze plek herinnert ons hieraan.
Er is ongelooflijk veel gebeurd in de ongeveer 170 jaar sinds hij voor het eerst met veel moeite foto's maakte van het Elbezandsteengebergte. Tegenwoordig sleep je geen zware houten camera's meer door het bos op ladderwagens. Wat u nodig hebt om foto's te maken past in een rugzak of - als u niet veel nodig hebt - zelfs in uw achterzak.
Wat overblijft is de fascinatie van het Elbezandsteengebergte als motief - en de taak van de fotograaf om met een geoefend oog en creativiteit precies die ene foto te vinden uit de oneindige verscheidenheid aan mogelijkheden. Geen camera, geen software, hoe duur ook, kan u van deze taak verlossen. En dat is nu juist het fascinerende van landschapsfotografie.
Fotografen putten er rijkelijk uit. Honderdduizenden foto's zijn te vinden onder #sächsischeschweiz en tienduizenden onder #malerweg op Instagram. En jaar na jaar komen er nieuwe geïllustreerde boeken en fotokalenders van het Elbezandsteengebergte op de markt.