Het natuurmonument Prebisch Poort - een van de beroemdste rotsformaties in Tsjechië
De rotspoort ligt 3 kilometer van Hřensko, dicht bij de Duits-Tsjechische grens en is het symbool van het Nationaal Park Boheems Zwitserland. Met een hoogte van 16 meter, een spanwijdte van bijna 27 meter en een boogbreedte van 7-8 meter is het de grootste zandstenen rotspoort in Europa.
Fascinerende uitzichten kunnen worden genoten vanaf de toegankelijke rotsen boven het restaurant "Sokolí hnízdo" (gebouw uit 1881). De Prebisch Poort trekt al bezoekers sinds het einde van de 18e eeuw. Het grote aantal bezoekers leidde tot toenemende erosie in de bovenste delen en schade aan de poort. Daarom werd de toegang tot de poort in 1982 verboden voor toeristen. Het doel van de beschermende maatregelen is om de huidige staat en natuurlijke ontwikkeling van de zandstenen kliffen te behouden en de negatieve antropogene invloed te minimaliseren.
In 2009 werd het Prebischtor geselecteerd als een van de 77 halve finalisten voor de "Nieuwe zeven wereldwonderen". Jaarlijks bezoeken meer dan 200.000 bezoekers uit binnen- en buitenland dit natuurmonument.
De monumentale rotsbrug fascineert niet alleen bezoekers die naar de Prebisch Poort klimmen, maar ook wetenschappers. Zij puzzelen al jaren waarom de Prebischtor niet lang geleden is ingestort. De rotsboog is eigenlijk te dun en te broos om de stress van zijn eigen gewicht en het herhaaldelijke uitzetten en krimpen van de rots door schommelingen in de omgevingstemperatuur te weerstaan. De wetenschappers kwamen tot de conclusie dat de Prebischtor eigenlijk gevormd is door twee afzonderlijke rotsen (zie de afbeelding van de Prebischtor, waar deze twee rotsen in verschillende kleuren te zien zijn). Dit betekent dat de boog niet onder zoveel spanning staat dat hij breekt. Het zou anders zijn als de rotsboog aan beide zijden stevig met het rotsmassief was verbonden. Desondanks wordt de poort voortdurend bewaakt en gemeten met speciale meetapparatuur die elke beweging registreert. Deskundigen observeren ook het verval van het oppervlak van de poort als gevolg van verweringsprocessen door langdurige luchtvervuiling en de reactie van de rots op zure regen.
In mei 1808 begon Caspar David Friedrich aan een wandeltocht in Boheems Zwitserland. Zijn bestemming was het Prebischtor-gebied, zodat hij de bergen Rosenberg en Kaltenberg van dichtbij kon zien. Hij reisde drie dagen en maakte vier schetsen op één vel papier. Friedrich beklom de Winterberg, stak de Boheemse grens over en wandelde verder naar de Prebischtor. Dit was de gebruikelijke route van de Fremdenweg in die tijd. Ontdek meer over Caspar David Friedrich in Saksisch Zwitserland
Wandeltip: Naar de Prebischtor
Fascinerende uitzichten kunnen worden genoten vanaf de toegankelijke rotsen boven het restaurant "Sokolí hnízdo" (gebouw uit 1881). De Prebisch Poort trekt al bezoekers sinds het einde van de 18e eeuw. Het grote aantal bezoekers leidde tot toenemende erosie in de bovenste delen en schade aan de poort. Daarom werd de toegang tot de poort in 1982 verboden voor toeristen. Het doel van de beschermende maatregelen is om de huidige staat en natuurlijke ontwikkeling van de zandstenen kliffen te behouden en de negatieve antropogene invloed te minimaliseren.
In 2009 werd het Prebischtor geselecteerd als een van de 77 halve finalisten voor de "Nieuwe zeven wereldwonderen". Jaarlijks bezoeken meer dan 200.000 bezoekers uit binnen- en buitenland dit natuurmonument.
De monumentale rotsbrug fascineert niet alleen bezoekers die naar de Prebisch Poort klimmen, maar ook wetenschappers. Zij puzzelen al jaren waarom de Prebischtor niet lang geleden is ingestort. De rotsboog is eigenlijk te dun en te broos om de stress van zijn eigen gewicht en het herhaaldelijke uitzetten en krimpen van de rots door schommelingen in de omgevingstemperatuur te weerstaan. De wetenschappers kwamen tot de conclusie dat de Prebischtor eigenlijk gevormd is door twee afzonderlijke rotsen (zie de afbeelding van de Prebischtor, waar deze twee rotsen in verschillende kleuren te zien zijn). Dit betekent dat de boog niet onder zoveel spanning staat dat hij breekt. Het zou anders zijn als de rotsboog aan beide zijden stevig met het rotsmassief was verbonden. Desondanks wordt de poort voortdurend bewaakt en gemeten met speciale meetapparatuur die elke beweging registreert. Deskundigen observeren ook het verval van het oppervlak van de poort als gevolg van verweringsprocessen door langdurige luchtvervuiling en de reactie van de rots op zure regen.
In mei 1808 begon Caspar David Friedrich aan een wandeltocht in Boheems Zwitserland. Zijn bestemming was het Prebischtor-gebied, zodat hij de bergen Rosenberg en Kaltenberg van dichtbij kon zien. Hij reisde drie dagen en maakte vier schetsen op één vel papier. Friedrich beklom de Winterberg, stak de Boheemse grens over en wandelde verder naar de Prebischtor. Dit was de gebruikelijke route van de Fremdenweg in die tijd. Ontdek meer over Caspar David Friedrich in Saksisch Zwitserland
Wandeltip: Naar de Prebischtor