Door eenzame bossen naar rotsachtige uitkijkpunten

Vanaf de Cunnersdorfer Straße gaan we iets naar rechts en volgen we de "gele lijn"-markeringen. Nadat we de huizen van Cunnersdorf achter ons hebben gelaten, verandert de weg in een onverharde weg en later in een bospad. We beklimmen de laatste paar meter steile trappen naar de Spitzen Stein om uiteindelijk via een ijzeren ladder de 410 m hoge rots te bereiken.

De Spitzen Stein werd voor het eerst betreden met eenvoudige houten ladders in 1885, maar de ijzeren ladder en leuningen werden pas ongeveer 100 jaar later gebouwd. Vanaf hier heb je een prachtig panoramisch uitzicht op het tafelgebergte van Saksisch Zwitserland.

Na deze omweg wandelen we verder (gemarkeerd met een gele lijn) naar het Spitzstein bivak en op het wortelpad. Nu moet je oppassen dat je de afslag naar een klein pad rechts na ongeveer 400 meter vanaf de Spitzsteinbiwak niet mist! Bij de splitsing vind je een paal met de bospadmarkeringen (gele verticale lijn). Na de afdaling naar de Neuteich-vijver volg je het bospad ("gele lijn") in de richting van Lampertstein. De promenade kronkelt onder de rotswanden door tot we bij de trappen op de Lampertstein komen en rechtsaf slaan naar het uitzicht.

Volgens een oudere traditie is de Lampertstein vernoemd naar zijn vroegere eigenaar. Vanaf hier kun je Königstein, Lilienstein, Pfaffenstein, Gohrisch, Papststein, Falkenstein, Schrammsteine en de Großer Winterberg zien.

Op de terugweg kiezen we het bergkampad, genieten van het uitzicht "Schneeberger Blick" en verlaten het bospad na ongeveer 200 meter. Een klein pad draait scherp naar links en we volgen de "gele lijn" markeringen in de richting van Katzstein. Eenmaal terug op de "Promenade" nemen we hetzelfde pad terug richting Neuteich. Vanaf hier wandelen we bergopwaarts over de Pechweg (geasfalteerd bospad) tot we het brede bospad "Wurzelweg" kruisen. Daar is een overdekte rustplaats. Ga rechtdoor over het wandelpad "Pechloch". Hoe hoger we komen, hoe smaller en steiler dit pad wordt. De wegwijzer zegt "Verbinding (groene stip) naar Katzstein en Signal". Zodra we de Mäusebornweg ("groene stip") bereiken, slaan we linksaf en wandelen verder naar de Katzstein (ijzeren ladder naar het uitzicht) en het Signal, waarbij we de borden op de Forststeig volgen.

Aangenomen wordt dat dit ooit het territorium was van talrijke wilde katten. Het laatste exemplaar werd in 1809 in dit gebied niet ver van de grens geschoten. Een steile ladder (alleen voor mensen met hoogtevrees) leidt naar de smalle rots (474 m) van de Katzstein. Op een heldere dag kun je de Unger en Tanzplan in de verte zien, iets dichterbij de Kohlbornstein, Laasensteine, Schrammsteine, Winterberg, Zirkelstein en Kaiserkrone en heel dichtbij de Kleiner en Großer Zschirnstein.

Het Signaal is het uitkijkpunt aan de noordkant van het Katzsteinmassief. Het had een belangrijke functie, want het was een observatiepost van het Koninklijk Bosbeheer voor mogelijke bosbranden.

Nadat we zijn afgedaald van het signaal, komen we de "groene punt" markeringen weer tegen bij een zitplaats. We volgen de Spitzsteinweg naar rechts tot aan de kruising met de Winterleitenstraße. Vanaf hier lopen we over de Winterleitenstraße (gemarkeerd met een rode lijn) terug naar het startpunt in Cunnersdorf. Als je nog steeds naar het Waldbad Cunnersdorf wilt, volg dan de "groene punt" markeringen rechtdoor. Vanaf het bosbad naar het startpunt van de wandeling loop je ongeveer 15 minuten over de weg naar het dorp Cunnersdorf.

De meeste dorpen in Saksisch Zwitserland werden in de 12e eeuw gesticht. Kolonisten uit Nedersaksen, Thüringen en Franken trokken eropuit en stichtten ook het dorp Cunnersdorf. Er kan worden aangenomen dat de naam van de plaatser Konrad was. Hieruit ontwikkelden zich de plaatsnamen "Kunradsdorf" (1379) en "Connersdorffe" (1539) tot Cunnersdorf.