Liebethaler Grund - Lohmen- Koordinatenstein - Uttewalder Grund - Höllengrund - Bastei - Schwedenlöcher - Amselsee - Kurort Rathen
De beste kennismaking met de mystieke rotswereld van het Elbezandsteengebergte in de voetsporen van Caspar David Friedrich begint in Pirna-Liebethal. De tocht voert je door wilde en romantische dalen, die een paar verrassingen te bieden hebben en zelfs op de grote schilder meer dan 200 jaar geleden een griezelig mooie indruk maakten.
Sinds het midden van de 18e eeuw is Saksisch Zwitserland met zijn onvergelijkbare landschap een favoriete bestemming voor schilders. De barok werd in de 19e eeuw vervangen door de romantiek, waarin emotie en passie de boventoon voerden. In de Duitse schilderkunst belichaamt niemand dit zo goed als Caspar David Friedrich. Zelfs in zijn tijd kenden kunstenaars uit Dresden de meest spectaculaire uitzichtpunten, de meest indrukwekkende motieven en de paden in Saksisch Zwitserland. Friedrich gebruikte deze paden ook. De huidige Malerweg in het Elbezandsteengebergte volgt veel van deze historische paden. Wandelaars kunnen de Uttewalder Grund, de Neurathener Felsentor en nog veel meer motieven van Caspar David Friedrich ontdekken langs de hier beschreven aanbevolen routes.
Route: Een sprookjesachtig dal, een theatermonument, een vervallen molen: de Malerweg is vanaf het begin een romantische route! De route begint in Pirna-Liebethal bij de ingang van de Liebethaler Grund. Het volgt de heldere rivier de Wesenitz naar de Daubemühle molen. Een verrassing onderweg is het imposante Richard Wagner-monument, in 1933 gemaakt door Richard Guhr. In feite was Richard Wagner hier ook meerdere keren. Een paar stappen verder ligt de Lochmühle, waar hij in de zomer van 1846 delen van Lohengrin schreef. Bij de Daubemühle molen steekt de Malerweg de Wesenitz over en leidt bergopwaarts naar Mühlsdorf. Het pad gaat verder langs de Alte Lohmstraße en later langs de bosrand naar de coördinaatsteen op 51° N 14° E. De Querweg, Brückenwaldweg en Schleifgrund leiden terug naar beneden in de schaduwrijke koelte van een vallei - deze keer naar de Uttewalder Grund met zijn legendarische rotspoort.
De gewaarwording van de natuur als bron van realisatie: dit was een bepalend thema voor Caspar David Friedrich gedurende zijn hele leven. Telkens weer zocht hij de eenzaamheid en de stilte op, niet alleen om de natuur en het landschap te zien, maar ook om erin op te gaan, ze te voelen. "Ik moet me overgeven aan wat me omringt, me verenigen met mijn wolken en de rotsen om te zijn wat ik ben," schreef hij. In 1821 vertelde hij de Russische dichter W.A. Sjoekovski dat hij ooit een hele week in de Uttewalder Grund had doorgebracht "tussen rotsen en dennenbomen" en geen ziel had ontmoet. In 1825 maakte hij van deze intense ervaring zijn sombere olieverfschilderij "Uttewalder Grund".
Rotsen omzomen ook het pad naar de Bastei. Hier verlaten we kort de Malerweg en nemen het korte pad over de Höllengrund omhoog naar de Bastei. Met zijn bijzonder indrukwekkende landschap heeft het Basteigebied altijd een rijkdom aan motieven voor kunstenaars opgeleverd. Ook Caspar David Friedrich vereeuwigde het in enkele van zijn werken. Na de beklimming van de Höllengrund keren we bij de rustplaats "Steinerner Tisch" terug naar de Malerweg en volgen vanaf hier de toeristische route naar de beroemde Bastei.
Dreigend, mysterieus en zowel angstaanjagend als aantrekkelijk: zo schilderde Friedrich Sächsische Schweiz vaak in zijn schilderijen. Hier had hij het ideaal van een romantisch landschap gevonden, dat door de combinatie van tegengestelde gewaarwordingen een "schilderachtig" landschap werd. Een voorbeeld is het werk "Rotsachtig landschap in het Elbezandsteengebergte", voltooid in 1823, dat op de achtergrond de rotsgroep "Neurathener Felsentor" in het Basteigebied toont en op de voorgrond een omgevallen boom boven een smalle kloof.
De afdaling naar het kuuroord Rathen gaat via Schwedenlöcher en Amselgrund.
*
