Pirna's laatgotische, driebeukige hallenkerk van St. Marien
De Evangelisch-Lutherse, laatgotische driebeukige hallenkerk St. Maria in Pirna werd gebouwd tussen 1502 en 1546. Het dak heeft een nokhoogte van 40 meter en een spanthoogte van 25 meter, het grootste kerkdak in Saksen, en werd in 2004 vernieuwd. De kerktoren is 60 meter hoog. Het dakgebinte is zelfdragend en draagt dus niet op het gewelf eronder. Daardoor kreeg de kerk haar unieke netgewelf, dat het dak niet hoeft te ondersteunen, maar alleen als versiering dient. Sinds 1994 herbergt zij weer het enige (sinds 2003, samen met de Dresdense Frauenkirche) zevendelige klokkenspel in de Saksische regionale kerk. Tot het begin van de 20e eeuw woonde de klokkenluider/portier boven het luiden om de klokken te bedienen. Naast het tien meter hoge zandstenen altaarretabel en de doopvont (1561) met 26 kinderfiguurtjes, die al door Goethe werden bewonderd, vormen de figurale gewelfschilderingen (1544-46) met hun vele bijbelse taferelen een uniek juweel van sacrale schilderkunst in het tijdperk van de Reformatie. Sinds de invoering van de Reformatie in de 16e eeuw is de Mariakerk in Pirna Evangelisch Luthers.
