Beertuin in de Schindergraben - een inspiratiebron voor Caspar David Friedrich
De berentuin ligt onder kasteel Hohnstein en werd gebouwd in 1609. Het diende tot 1756 als berenverblijf. De berentuin, die bij kasteel Hohnstein hoorde, werd aangelegd in opdracht van keurvorst Christian II. Vanaf 1609 diende het als dierenverblijf voor het hof in Dresden om beren te houden die werden gebruikt voor de jacht. Af en toe ontsnapten de beren uit het verblijf en vluchtten ze de omliggende bossen in. De berentuin wordt sinds 1756 niet meer gebruikt. De ruïnes van het verblijf worden gekenmerkt door hun indrukwekkende, metershoge muren, die een grote boog van bewerkt zandsteen omlijsten en vandaag de dag nog steeds te zien zijn.
Een schilderachtige ruïne, die doet denken aan een triomfboog, met een kabbelend beekje erdoorheen: Het landschap bij het Schinderloch in de wilde en romantische Schindergraben bij Hohnstein ziet eruit alsof het speciaal voor Caspar David Friedrich is gemaakt. Toch is alles authentiek. Het zijn de overblijfselen van een faciliteit waar tot halverwege de 18e eeuw beren werden gehouden. Caspar David Friedrich kwam hier langs tijdens zijn omzwervingen rond Hohnstein in juli 1800. En natuurlijk legde hij het motief vast in zijn schetsboek, ook al was de beek in de regenachtige zomer van 1800 helaas opgedroogd.
